Testy penetracyjne – pomoc w spełnieniu wymagań dyrektywy NIS 2.             

W dniu wczorajszym (tj. 24.04.2024) Polskę obiegła informację o publikacji projektu ustawy o nowelizacji Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa, który między innymi jest wprowadzeniem do implementacji dyrektywy NIS 2. Wdrożenie dyrektywy NIS 2 oznacza konieczność dostosowania się do dużej ilości restrykcyjnych przepisów związanych z cyberbezpieczeństwem.

Wspomniana wyżej dyrektywa wysuwa zalecenie regularnego przeprowadzania skanów podatności i testów penetracyjnych jako integralnej części strategii zarządzania ryzykiem cyberbezpieczeństwa oraz reakcji na incydenty.

W dzisiejszym artykule chciałbym przyjrzeć się bliżej idei testów penetracyjnych.

Testy penetracyjne to narzędzie służące do identyfikowania potencjalnych słabości w zabezpieczeniach systemów informatycznych oraz jako element strategii zarządzania ryzykiem cyberbezpieczeństwa. Regularne przeprowadzanie tych testów umożliwia organizacjom działanie proaktywne, minimalizując ryzyko potencjalnego zagrożenia i zwiększając odporność na ataki cybernetyczne.

To właśnie dlatego w dyrektywie NIS 2 tak mocno podkreślone jest ich znaczenie.

Proces testów penetracyjnych obejmuje kilka etapów, które ściśle ze sobą współgrają.

Na początku przeprowadza się planowanie, gdzie precyzyjnie określone zostają cele testów oraz dobiera odpowiednie metody i narzędzia. Warto również rozważyć różnorodność metod testów penetracyjnych, takich jak testy white box, black box i grey box, oraz wyjaśnić, jakie są różnice między nimi i w jakich sytuacjach są one najbardziej odpowiednie.

1. Testy white box – w tym podejściu penetrujący ma pełny dostęp do kodu źródłowego oraz architektury systemu, co umożliwia mu pełne zrozumienie jego wewnętrznego działania. Testy white box są skuteczne w identyfikowaniu wewnętrznych słabości i podatności systemu.
2. Testy black box – w  przypadku testów black box penetrujący nie ma dostępu do wewnętrznych szczegółów systemu ani kodu źródłowego. Działają oni jak zewnętrzni atakujący, próbując znaleźć podatności bez wcześniejszej wiedzy na temat struktury systemu. Testy black box są przydatne do symulowania rzeczywistych ataków z perspektywy osób trzecich.
3. Testy grey box – stanowią one połączenie podejścia white box i black box. Penetrujący ma częściowy dostęp do informacji na temat systemu, co umożliwia mu lepsze zrozumienie jego struktury, ale nie posiada pełnej wiedzy ani kontroli jak w przypadku testów white box.

Następnie przechodzi się do fazy skanowania systemów w celu wykrycia potencjalnych luk w zabezpieczeniach. Oprócz tradycyjnych metod skanowania, warto również uwzględnić testy postępowe, które pozwalają na ocenę odporności systemu na ataki w dłuższym okresie czasu poprzez ciągłe wprowadzanie zmian w infrastrukturze IT.

Kolejnym krokiem jest przeprowadzenie kontrolowanych ataków, które mają na celu zweryfikowanie istnienia zidentyfikowanych słabości. W tym kontekście, bardzo ważne jest również analizowanie ryzyka, dzięki czemu możemy identyfikować najbardziej krytyczne obszary wymagające natychmiastowej uwagi.

W ostatniej fazie dokumentowane są wszystkie znalezione podatności, co stanowi podstawę do przygotowania raportu zawierającego rekomendacje dotyczące poprawy bezpieczeństwa.

Analiza wyników testów penetracyjnych oraz przygotowanie raportu końcowego są najważniejszym, końcowym elementem, które pozwalają organizacjom podejmować odpowiednie działania naprawcze oraz są podstawą do spełnienia regulacji dyrektywy NIS 2.

Integracja testów penetracyjnych z procesami zarządzania ryzykiem umożliwia skuteczne identyfikowanie i minimalizowanie potencjalnych zagrożeń. Pozwala to uniknąć incydentów poprzez eliminację słabych punktów w zabezpieczeniach jeszcze przed ich wykorzystaniem przez potencjalnych atakujących.

Mimo wartości, jakie niosą testy penetracyjne, ich przeprowadzenie może napotkać szereg wyzwań. Ograniczenia zasobowe, trudności w identyfikacji nowych zagrożeń oraz brak odpowiedniej wiedzy personelu bądź firmy, która takie testy przeprowadza, są często wymieniane jako główne utrudnienia w skutecznym przeprowadzaniu takiego rodzaju prac.

Aby zapewnić skuteczne wykorzystanie testów penetracyjnych, istotne jest ich regularne przeprowadzanie oraz ciągłe doskonalenie procesów z nimi związanych.

Słowem podsumowania,

Każda organizacja, która zostanie objęta dyrektywą NIS 2 powinna zainteresować się tematem testów penetracyjnych, bowiem w najbliższej przyszłości będą stanowić one nieodłączny element strategii zapewniania bezpieczeństwa cyfrowego organizacji oraz spełnienia wymogów regulacyjnych. Ich regularne przeprowadzanie pozwoli na skuteczną identyfikację i eliminacje potencjalnych zagrożeń, zwiększając w ten sposób odporność na ataki cybernetyczne.

Firma Grupa E posiada doświadczenie, specjalistów i niezbędne narzędzia potrzebne do przeprowadzania testów penetracyjnych. Jeśli chcą Państwo dowiedzieć w jakim stanie znajdują się zabezpieczenia Państwa środowiska informatycznego – zapraszamy do kontaktu i umówienia się na bezpłatną konsultację.

Kontakt:

Kamil Brandys – Opiekun Klienta Kluczowego

tel.: 887 104 700

e-mail: